12.07.2013.
Automobilski prevoz pošte se, u svijetu, obavljao od samog kraja 19. vijeka. Na našim prostorima, u krajevima pod upravom Austro-Ugarske, zabilježeno je da su, od 1899. godine, korišćeni motorni tricikli za pražnjenje kovčežića, a automobili od početka 20. vijeka.
Prevoz poštanskih pošiljaka i putnika je obavljan do Prvog svjetskog rata, kada su i poštanska vozila mobilisana u vojne svrhe.
Poslije rata, Ministarstvo vojske i mornarice Кraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca predalo je Ministarstvu Pošta i telegrafa određeni broj vojnih trofejnih vozila, kao i vozila dobijenih od saveznika: Mercedes, Magirus, Opel, AGA, Horh, NAG, Ford, Кadilak, Dodž...
Godine 1924. stupio je na snagu Pravilnik o automobilskom saobraćaju Ministarstva pošta i telegrafa. Tim Pravilnikom formirane su poštanske autogaraže, po oblasnom principu. U tim autogaražama nalazila su se vozila, radionice i magacini.
Na našim markama prikazano je auto iz tog perioda, marke Magirus, autogaraža Goražde.
Interesantno je i da je u Кraljevini SHS, odnosno Кraljevini Jugoslaviji, postojala praksa davanja pod zakup određenih linija prevoza pošte.
Zakupci su plaćali godišnju zakupninu i dobijali licencu za obavljanje prevoza pošte i putnika. Tako je Ministarstvo pošta i telegrafa obezbjeđivalo prevoz poštanskih pošiljaka. Taj prihod je trošen za kupovinu automobila i pokrivanje troškova prevoza za one relacije koje za zakupce nisu bile atraktivne, u planinskim krajevima, u krajevima u kojima su se krili razbojnici itd.
Primjer takvog jednog poštanskog vozila prikazan je našom markom. Prevozio je pošiljke i putnike, po ugovoru o zakupu prevoza na poštanskoj liniji Mostar-Imotski-Split.
Autori: mr Božidar Došenović i Nebojša Đumić
Stručna saradnja: Milorad Jovanović, PTT muzej, Beograd
Izdavač: Pošte Srpska a.d. Banja Luka