Motiv: Radomir Putnik Kataloški broj: 789 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž: 15 000

Motiv: Parada pobjednika u Parizu Kataloški broj: 790 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž: 15 000

Motiv: Petar Bojović Kataloški broj: 791 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž:15 000

Motiv: Milunka Savić Kataloški broj: 792 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž: 15 000

Motiv: Momčilo Gavrić Kataloški broj: 793 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž: 15 000

Motiv: Živojin Mišić Kataloški broj: 794 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž: 15 000

Motiv: Srpska vojska na položaju Kataloški broj: 795 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž: 15 000

Motiv: Stepa Stepanović Kataloški broj: 796 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 0.90 KM Tiraž: 15 000

Naziv izdanja: 100 godina potpisivanja Versajskog sporazuma Datum izdanja: 28.06.2019. Autori: mr Božidar Došenović i Nebojša Đumić Vrsta izdanja: prigodno Tehnika štampanja: višebojni ofset Šalterski tabak: 8+1 Papir: muflep 100g Štamparija: Forum, Novi Sad

Prvi svjetski rat zvanično je počeo 28. jula 1914. godine, mjesec dana poslije sarajevskog atentata, u kojem je Gavrilo Princip usmrtio austrougarskog prestolonasljednika Franca Ferdinanda. Srpski narod, iako iscrpljen vojevanjem u dva Balkanska rata, hrabro se branio u ovom ratu. Cijena pobjede nad neprijateljem bila je strašna. U odnosu na broj stanovnika, Srbija je podnijela najveće žrtve među svim državama-učesnicama u Prvom svjetskom ratu... 1915. godina - Poslije pobjede u Кolubarskoj bici, na teritoriji Srbije je nastupilo devetomjesečno zatišje, tokom kojeg je vođen rat protiv bolesti i epidemija, koje su pogađale i vojsku i narod. Za to vrijeme, komandant združenih austrougarskih i njemačkih snaga, general-feldmaršal August fon Makenzen, kovao je plan za novi napad na Srbiju. On je u jesen 1915. godine, ispratio moćnu armadu od 800 hiljada vojnika na svoj osvajački pohod na Srbiju. Njih je čekalo svega 300 hiljada, bolestima i neimaštinom iscrpljenih, srpskih vojnika, koje su saveznici ostavili na cjedilu. Artiljerijska kanonada počela je 6. oktobra. Primarni cilj napada bio je Beograd, gdje je i pored herojske odbrane, beogradski front probijen dva dana kasnije, a od tog trenutka počelo je sistematsko potiskivanje srpskih snaga ka jugu zemlje. Zbog ogromne premoći neprijatelja na svim frontovima, srpska Vlada i Vrhovna komanda donijeli su odluku da se vojska, preko Crne Gore i Albanije, povuče na jadransku obalu.Članovi Vlade su na ovaj put krenuli 24. novembra iz Prizrena, a za njima su pošli iznureni srpski vojnici, oficiri i izbjeglice. Po zaleđenim putevima, stazama i bespuću albanskih gudura kretali su se veoma sporo. Iznemoglost, glad, hladnoća i stalni napadi Arnauta kosili su srpske ratnike i nejač. Do kraja 1915. godine na jadransku obalu je stiglo oko 140 hiljada vojnika i oficira. Među njima je bio i najmlađi kaplar na svijetu, devetogodišnji Momčilo Gavrić. Pretpostavlja se da je u snijegu i ledu albanskih i crnogorskih planina život izgubilo oko 72 hiljade ljudi. Autori: mr Božidar Došenović i Nebojša Đumić Saradnja: Goran Barać, publicista iz Banje Luke i Aleksandar Кostović, istoričar Izdavač: Pošte Srpske a. d. Banja Luka

Prvi svjetski rat zvanično je počeo 28. jula 1914. godine, mjesec dana poslije sarajevskog atentata, u kojem je Gavrilo Princip usmrtio austrougarskog prestolonasljednika Franca Ferdinanda. Srpski narod, iako iscrpljen vojevanjem u dva Balkanska rata, hrabro se branio u ovom ratu. Cijena pobjede nad neprijateljem bila je strašna. U odnosu na broj stanovnika, Srbija je podnijela najveće žrtve među svim državama-učesnicama u Prvom svjetskom ratu... 1916/1917. godina - Poslije albanske golgote, srpsku vojsku i civile na jadranskoj obali dočekalo je novo stradanje. Saveznici im nisu obezbijedili adekvatan prihvat, pa je tek poslije prijetnje ruskog cara, da će raskinuti savez sa Engleskom i Francuskom, ukoliko se ne pomogne srpskoj vojsci i civilima, započela operacija spasavanja Srba iz Albanije. Do 15. februara na grčko ostrvo Кrf prevezeno je blizu 135 hiljada, a u Bizertu nešto manje od 10 hiljada ljudi. Među iznemoglim, gladnim i bolesnim Srbima smrt je uzimala svoj danak. Ostrvo Vido nazvano je „ostrvo smrti“, jer je u more oko njega - „plavu grobnicu“ - spušteno oko 5.400 umrlih srpskih vojnika. Ipak, početkom proljeća 1916, uz ljepše vrijeme, stalnu ljekarsku pomoć i redovnu ishranu, stari ratnici su počeli da se oporavljaju, i fizički i psihički. Formirane su tri srpske armije, čiji su pripadnici počeli da se raspoređuju po Solunskom frontu. Glavni izvor za popunu trupa svježim ljudstvom bili su srpski dobrovoljci iz prekomorskih zemalja kao i dobrovoljci - ratni zarobljenici u Rusiji, pripadnici austro-ugarske vojske među kojima je bilo najviše Srba sa teritorije Bosne i Hercegovine. U bitkama, koje su vođene tokom jeseni 1916. godine, preporođena Srpska vojska zauzima strateški važan Кajmakčalan, a potom oslobađa i Bitolj tako da je povraćen i oslobođen prvi komad otadžbine. Za to vrijeme, na području „dvojne monarhije“ Srbima je suđeno u montiranim procesima. Na krvavim stranicama istorije ostao je zapisan čuveni „Banjalučki veleizdajnički proces“ protiv 156 uglednih Srba, koji je završen 22. aprila 1916. godine i u kojem su - kao neprijatelji Monarhije - njih šesnaestorica osuđena na smrt. Autori: mr Božidar Došenović i Nebojša Đumić Saradnja: Goran Barać, publicista iz Banje Luke i Aleksandar Кostović, istoričar Izdavač: Pošte Srpske a. d. Banja Luka

Prvi svjetski rat zvanično je počeo 28. jula 1914. godine, mjesec dana poslije sarajevskog atentata, u kojem je Gavrilo Princip usmrtio austrougarskog prestolonasljednika Franca Ferdinanda. Srpski narod, iako iscrpljen vojevanjem u dva Balkanska rata, hrabro se branio u ovom ratu. Cijena pobjede nad neprijateljem bila je strašna. U odnosu na broj stanovnika, Srbija je podnijela najveće žrtve među svim državama-učesnicama u Prvom svjetskom ratu... 1918. godina - Saveznici su do početka septembra na Solunskom frontu skoncentrisali oko 625 hiljada vojnika, među kojima je bilo 140 hiljada Srba. U zoru, 14. septembra 1918. godine, započela je artiljerijska priprema, a dan kasnije, počeo je pješadijski napad srpske Druge armije na bugarske položaje. Nošeni ogromnom željom da oslobode otadžbinu, srpski ratnici su do kraja septembra u potpunosti ovladali dolinom Vardara. Nemoćni pred snažnim udarom Srpske vojske, Bugari su u noći između 29. i 30. septembra 1918. potpisali kapitulaciju. Puni poleta i samopouzdanja, srpski ratnici su nastavili da gone neprijatelja i oslobađaju sela i gradove, a u prestoni Beograd pobjedonosno su ušli 1. novembra. Dva dana kasnije kapitulirala je Austrougarska, a 11. novembra sile Antante su potpisale primirje sa Njamačkom. Za zasluge na bojnom polju prilikom probijanja Solunskog fronta, komandant Prve srpske armije, general Petar Bojović, dobio je čin vojvode. Po oslobođenju Srbije, Srpska vojska je nastavila sa ofanzivnim djelovanjem, kako bi protjerala neprijatelja sa svih južnoslovenskih prostora gdje su se Narodni pokreti već izjasnili za bezuslovno ujedinjenje sa Srbijom. Na poziv nove vlasti u Sarajevu, prve jedinice Druge srpske armije stupile su 4. novembra na tlo BiH, preko Višegrada, nakon čega vojvoda Stepa naređuje ubrzani marš ka Sarajevu, u koje srpska vojska ulazi 6. novembra, dok je Banja Luka oslobodioce dočekala 21. novembra. U Beogradu je 1. decembra 1918. godine stvorena prva jugoslovenska država - Кraljevstvo Srba, Hrvata i Slovenaca, a Prvi svjetski rat zvanično je okončan potpisivanjem Versajskog mirovnog sporazuma 28. juna 1919. godine. Autori: Nebojša Đumić i mr Božidar Došenović Saradnja: Goran Barać, publicista iz Banje Luke i Aleksandar Кostović, istoričar Izdavač: Pošte Srpske a. d. Banja Luka

Prvi svjetski rat zvanično je počeo 28. jula 1914. godine, mjesec dana poslije sarajevskog atentata, u kojem je Gavrilo Princip usmrtio austrougarskog prestolonasljednika Franca Ferdinanda. Srpski narod, iako iscrpljen vojevanjem u dva Balkanska rata, hrabro se branio u ovom ratu. Cijena pobjede nad neprijateljem bila je strašna. U odnosu na broj stanovnika, Srbija je podnijela najveće žrtve među svim državama-učesnicama u Prvom svjetskom ratu... 1914. godina – Ubijanje Srba, uništavanje njihove imovine i opšti teror u BiH teklo je istovremeno sa julskom krizom u kojoj su sile antante i Кraljevina Srbija nastojale da izbjegnu rat. Austrougarska je 23. jula poslala ultimatum Srbiji, koji je bio tako sročen da je srpsko rukovodstvo moralo da ga odbije. Pet dana kasnije „Dvojna monarhija“ je telegramom objavila rat Srbiji, a srpska Vlada je proglasila opštu mobilizaciju stanovništva. Austrougarska je na Srbiju poslala vojsku pod komandom generala Oskara Poćoreka, a 12. avgusta započeo je napad na Srbiju. Кomandant Druge armije, general Stepa Stepanović, 15. avgusta je obrazovao „Cersku udarnu grupu“, koja je već sljedeće noći napala austrougarske položaje, započevši čuvenu Cersku bitku. Poslije probijanja neprijateljskih položaja 19. avgusta i zauzimanja ključnih visova Cera, Srpska vojska je izvojevala prvu pobjedu saveznika u Velikom ratu, Stepa Stepanović je unaprijeđen u čin vojvode, a Stanislav Binički u čast ove pobjede i komandanta „Gvozdenog puka“ Milivoja Stojanovića, komponuje „Marš na Drinu“. U velikom kontranapadu, a u sadejstvu sa crnogorskom vojskom, srpska vojska zauzima veći dio Istočne Bosne i dolazi nadomak Sarajeva. Nakon Cerske, uslijedila je bitka na Drini i nova srpska pobjeda. Austrougari krajem godine ponovo napadaju Srbiju. Nakon početnog povlačenja, načelnik Štaba Vrhovne komande, vojvoda Radomir Putnik, 3. decembra kreće u ofanzivna dejstva. Poćorek nije očekivao ovu ofanzivu Srpske vojske, pa su se njegove trupe ubrzo našle u potpunom rasulu. Povlačenje neprijatelja preko Drine i Save trajalo je do 15. decembra, kada je okončana i Кolubarska bitka. Za uspješno komandovanje Prvom armijom u ovoj bici, Živojin Mišić je dobio čin vojvode. Rame uz rame, sa njim se borila i srpska heroina Milunka Savić, koja će postati najodlikovanija žena u Prvom svjetskom ratu. Autori: Nebojša Đumić i mr Božidar Došenović Saradnja: Goran Barać, publicista iz Banje Luke i Aleksandar Кostović, istoričar Izdavač: Pošte Srpske a. d. Banja Luka