eFilatelija

Početna ⋙ Godišnja izdanja 2012 ⋙225 godina od rođenja Vuka Stefanovića Karadžića⋙ 225 godina od rođenja Vuka Stefanovića Karadžića - FDC

5 21140000 21140003 225 godina od rođenja Vuka Stefanovića Karadžića - FDC

Datum izdanja:	07.11.2012.
Kategorija:	Godišnja izdanja 2012
Masa:	0,0000 kg
Šifra artikla:	21140003
Bar kod:	640
Dostupnost:	Dostupno svugdje
Pregledan:	10101

Količina:

Dostupno
Cijena:
3,50 KM

Opis artikla:

Vuk Stefanović Karadžić (1787-1864) rođen je u porodici u kojoj su djeca umirala, pa je dobio ime Vuk da ga "vještice ne bi ubile". Rođen je u Tršiću u Osmanskom Carstvu (danas Srbija). Obrazovanje je nastavio u Loznici, a kasnije u manastiru u Tronoši. Kako ga u samostanu nisu učili, nego tjerali da čuva stoku, otac ga vrati kući. Ne uspjevši da se upiše u karlovačku gimnaziju, on odlazi u Petrinju. Kasnije stiže u Beograd da upozna Dositeja, svog voljenog prosvjetitelja. Ovaj ga grubo otjera od sebe i Vuk razočaran odlazi u Jadar i počinje raditi kao pisar kod Jakova Nenadovića. Kad je otvorena Velika škola u Beogradu, Vuk je postao njen đak. Ubrzo obolijeva i odlazi na liječenje u Peštu. Kasnije se vraća u Srbiju i kada ustanak propada, odlazi u Beč. U Beču upoznaje Jerneja Kopitara koji mu dalje pomaže u ostvarenju planova. Započeo je svoj rad na reformi srpskog jezika i pravopisa i uvođenju narodnog jezika u književnost. Zbog problema s knezom Milošem bilo mu je zabranjeno štampati knjige u Srbiji, a i u austrijskoj državi, svojim radom stiče prijatelje i pomoć u Rusiji, gdje dobija stalnu penziju 1826. godine. U porodici mu je ostala živa samo kćer Mina Karadžić. Njegova glavna djela su: "Mala prostonarodna slavenoserbska pjesnarica" (1814), "Rječnik srpskog jezika" (1818. i 1852), Novi zavjet (Prevod na srpski jezik, 1847.), Srpske narodne priče (1821, 1853, 1870.), Srpsko epsko pjesništvo (1845).
Vuk je bio cijenjen u Evropi: biran je za člana Berlinske, Bečke, Petrogradske akademije nauka, primljen je za člana naučnih društava u Krakovu, Moskvi, Getingenu, Parizu... odlikovan je od ruskog i austrougarskog cara, od pruskog kralja i Ruske akademije nauka. 
Godine 1861, dodijeljena mu je titula počasnog građanina grada Zagreba. 
Vuk je umro u Beču. Njegove kosti prenesene su u Beograd 1897. godine i s velikim počastima sahranjene u Sabornoj crkvi, pored Dositeja Obradovića.

Autori: Nebojša Đumić i mr Božidar Došenović
Izdavač: Pošte Srpske a.d. Banjaluka