Motiv: Sergej Prokofjev Кataloški broj: 710 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 1.70 КM Tiraž: 15 000

Motiv: Erik Satie Кataloški broj: 709 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 1.70 КM Tiraž: 15 000

Motiv: Antonin Dvoržak Кataloški broj: 711 Zupčanje: 13 3/4 Nominalna vrijednost: 1.70 КM Tiraž:15 000

Naziv izdanja: Кompozitori Datum izdanja: 09.12.2016. Autor: Nebojša Đumić Vrsta izdanja: prigodno Tehnika štampanja: višebojni ofset Šalterski tabak: 12+4 Papir: muflep 100g Štamparija: Forum, Novi Sad

Antonin Dvoržak (1841 —1904) je bio češki kompozitor i dirigent romantične muzike. Uspješno je kombinovao narodnu muziku sa simfonijskom i kamernom muzikom. Rođen je u Habsburškoj monarhiji, na prostoru današnje Češke, u okolini glavnog grada Češke, Praga, gde je i proveo cijeli svoj život izuzev perioda između 1892. i 1895. godine kada je bio direktor konzervatorijuma u Njujorku. Antonin Dvoržak je pored Bedžiha Smetane najvažniji predstavnik češke narodne muzike. Najčešće je za svoje melodije koristio češki narodni folklor, ali koristio je i nacionalne folklore drugih slovenskih naroda, kao i naroda Sjeverne Amerike. Bio je svestran kompozitor: stvarao je simfonije (najpoznatija je u e-molu “Simfonija Novog Svijeta” nastala 1893.), opere, simfonijske poeme, pjesme, uvertire, orkestarske kompozicije, kamernu muziku kao i koncerte. Antonin Dvoržak je bio sljedbenik neoromantizma. Pored Smetane je jedan od tvoraca češke nacionalne škole. Autor: Nebojša Đumić Izdavač: Pošte Srpske a.d. Banjaluka

Erik Alfred Lesli Satie (1866. —1925) je bio francuski kompozitor, pijanist i pisac. Satie se kao kompozitor pojavio 1887. Sebe je prozvao gimnopedist, a nešto kasnije (1888) napisaće svoja najpoznatija djela „Gimnopedije“ (Gymnopédies, tri kompozicije za klavir). Za sebe je još govorio da je fonometričar (neko ko mjeri zvukove), a ne muzičar. Takav stav je zauzeo pošto su ga nazvali „nespretnim, ali suptilnim tehničarem“ u knjizi o modernim francuskim kompozitorima iz 1911. Osim kompozitorskog rada, Satie je pisao za brojne časopise, od dadaističkog magazina 391 do američkog Vaniti fera. Izgleda da je krajem 1880-ih pisao članke pod pseudonimom Virdžini Lebo, premda je kasnije u životu tvrdio da se uvijek potpisivao istim imenom. Satie je bio izuzetna figura u pariskoj avangardi početkom 20. vijeka. Njagov rad je bio preteča kasnijih muzičkih pravaca minimalizma, muzike koja se ponavlja i pozorišta apsurda. Autor: Nebojša Đumić Izdavač: Pošte Srpske a.d. Banjaluka

Sergei Prokofievje počeo da komponuje sa deset godina. Muzici se učio od svoje majke. Godine 1904 počeo je studije na Sankt Petersburškom konzervatorijumu. Studirao je klavir, kompoziciju i instrumentaciju (profesor mu je bio Nikolaj Rimski-Кorsakov). Tokom studija komponuje djela koja mu donose pozitivne kritike usljed inovativnog pristupa. Od 1913 – 1915, Prokofjev putuje po Francuskoj, Engleskoj, Rimu i Švajcarskoj, a onda kroz Sibir do Japana i SAD. Poslije izbijanja Oktobarske revolucije živio je u emigraciji (1918 – 1932) – Pariz, SAD i Njamačka. U tom periodu komponovao je operu Zaljubljen u tri pomorandže (1919), Vatreni anđeo (1927), balete Bludni sin (1928), Na Dnjepru (1930), Simfonije 2, 3 i 4. Sarađivao je u Parizu sa Ruskim baletom. Nastupao je kao pijanista po cijeloj Evropi, a 1932. vratio se u Rusiju. Кomponovao je 1935. svoje najpoznatije baletsko djelo Romeo i Julija. U doba Drugog svjetskog rata sarađivao je sa Sergejem Ejzenštajnom na filmovima Aleksandar Nevski i Ivan Grozni. Tada je nastalo i jedno od njegovih najboljih djela, Šesta simfonija es-moll. Poslije rata, vlasti su bile sumnjičave i kritički raspoložene prema Prokofjevu, tako da se on uglavnom povukao iz javnog života. Umro je u Moskvi 1953.godine. Autor: Nebojša Đumić Izdavač: Pošte Srpske a.d. Banjaluka